ახალი მე ...

ჩემი ახალი მეს ჩამოყალიბება დაიწყო იმით რომ დასასვენებლად წავედი... უფრო დავმშვიდებულიყავი და საფიქრელად უფრო მეტი დრო მქონოდა... მაგრამ ჩემი "ახალი მე" ჯერ კიდევ ჩამოყალიბების გზაზეა... პირველი ნაბიჯები გადაიდგა ჩემ ვიზუალური მხრით – რომ შევცვალე მაკიაჯი,

ჩაცმის სტილი,

ახალი პრიჩოსკა

და

თმის ფერი... 

შინაგანად კი – 

შევცვალე ხასიათი,

აღარ ვარ ძალიან გულჩვილი,

ყველაფერს უფრო რეალურად ვუყურებ,

შეიძლება ითქვას გავხდი უფრო მკაცრი...

ადრე თუ ვინმეს ძალიან ბევრს ვპატიობდი, ეხლა აღარ.. შეიძლება ოდნავი უყურადღებობაც კი არ ვაპატიო და დიდიხნის ნაცნობი და ჩემთვის უსაყვარლესი ადამიანი დავკარგო...

მომწონს ასეთი ახალი მე – თაკო ...

კიდევ უფრო მეტვს ვიმუშავებ საკუთარ თავზე...

შევიცვლები კიდევ უფრო...

შეიძლება ბევრისთვის ჩემი ეს "ახალი მე" მიუღებელი იყოს და ვერ გამიგოს, დამკარგოს.. მაგრამ ადამიანების დაკარგვასაც მივეჩვიე... 

ჩემი "ახალი მე"–თი ვიწყებ ახალი ცხოვრების სტილს... სადაც ყველაფერი სხვანაირად იქნება... 

რამოდენიმე პოსტის წინ ვწერდი კიდევაც.. ვიწყებ ახალ ცხოვრებას.. ხოოდა ესეც ჩემი პირველი ნაბიჯები...

ეს ჩემი ახალი თმის ფერი :

.. Batumi ... My Summer Holiday...

მმმ...

რამდენიხანია ვგეგმავდი ზღვაზე წასვლას... თითქმის აგვისტოს პირველი რიცხვებიდან, მაგრამ ხან რა საქმე გამომიჩნდა.. მერე ფული შემომეხარჯა და.. ასე გადამედო ზღვა.. ბათუმი... უკვე აღარც კი ვფიქრობდი და ნელ ნელა ვეგუებოდი იმ აზრს რომ წელს ზღვას დავემშვიდობებოდი და სურამში წასვლის გეგმებს ვაწყობდი ... 

მაგრამ...

დღეს ჩემი ყველა ფიქრი, გეგმა და ასე შემდეგ რადიკალურად შეიცვალა ... 

ზარი ჩემს მობილურზე ახალი ამბით – ხვალ ზღვაზე მივდივართ ...

სიხარულისგან კივილი დავიწყე ... ძალიან გამეხარდა... ძალიან ...

მომენტალურად გავარდი სახლში...

ავიღე პირადობა...

მერე რკინიგზის სადგურზე...

ვიყიდე ბილეთები ხვალინდელ დღეზე ( ისე გამიკვირდა რომ ბილეთები იყო ... ნუ თავისთავად გამიხარდა)

მოვედი სახლში...

ჩავბარგდი...

მეგონა ყველაზე მეტ დროს წამართმევდა მაგრამ 1 საათში ყველაფერი მზად მქონდა... 

დავდივარ.. ვფიქრობ რამე ხომ არ მავიწყდება... ან რამე ზედმეტი ხომ არ მიმაქვს.. ან რავიცი ))) 

თან საათებს ვითვლი უკვე...

დღეს ადრე უნდა დავიძინო...

ხვალ 7–ზე ფეხზე უნდა ვიყო უკვე... 

აზრზე მოსვლა ხო მინდა.. სანამ ყავას დავლევ.. სანამ რაა... 8ზე ხო მაინც უნდა ვიყო რკინიგზის სადგურზე... 

8/25წუთზე მატარებელი გადის .... თბილისი–სამგრ–მახინჯაური ...

მე ბათუმი მელოდება...

ჩემი მეგობრები.. რომლებიც უკვე ყოველდღე მირეკავდნენ და აბა როდის ჩამოხვალ და... როდის დაგხვდეთ და...

ხოოოდაა ხვალ მივდივააარ...

ბათუმი ...

ჩემი ზაფხულის არდადეგები...

მ ე ნ ა ტ რ ე ბ ი ი ი ი ი ი ი ი . . . . . . .

მ ე ნ ა ტ რ ე ბ ი ი ი ი ი ი ი ი . . . . . . . 

აი აიიი იცი როგორ მენატრები?
მე რომ ვიცი ეგრე რომ ავკრუსუნდები...
ცრემლები რომ მომადგება სიგიჟემდე მონატრების...
შენი ხმის გაგონებისას გული რომ ამიფანცქალდება და ... 
აი ეგრე...
ყველაზე თბილი ადამიანი ხარ...
ყველაზე ყურადღებიანი ადამიანი ხარ...
ყველაზე ყველაზე...

ვიცი ძალიან გიჟი ვარ...
შენსავით...
აი სულ სხვა ვართ მე და შენ :) 

მე - უსათუთესი... უტკბილესი ... ყურადღებიანი ... ერთადერთი ადამიანი ვისაც შენი ყველაზე მეტად ესმის...

შენ - ცელქი... მოუსვენარი... სულ რომ ცქმუტავ... ყურადღებიანი .... ერთადერთი ადამიანი ვისაც ჩემი ყველაზე მეტად ესმის...

არ ვიცი რა დავარქვა ყველაფერ ამას...

რატომ შემიჩვიე ასე?
რას ვაპირებთ მომავალში?
რატომ შეგეჩვიე ასე?
რას ვითხოვთ მომავლისგან?

მე არაფერს...
უბრალოდ ყოველი დღე შენით იწყება....
"ჩემო უსათუთესო გაიღვიძე? "
უბრალოდ ყოველი დღე შენით მთავრდება ....
"ტკბილი ძილი თააკ, შე უსათუთესო"

დღეს მთელი დღე ყველაზე მეტად შენ მაკლიხარ...

ვიცი რომ ეხლა შავი ზღვის სანაპიროზე დასეირნობ.. მარტო, უჩემოდ...
ვიცი რომ ყველაზე ძალიან მე გინდა რომ ვიყო მანდ...
ვიცი რომ ყველაზე მეტად მოგენატრე....
მაგრამ არა ჩემზე მეტად :P

არ მერიდება იმის თქმა რომ ძვირფასი ხარ ჩემთვის...
არ მერიდება იმის თქმა რომ ერთი წამითაც უშენოდ ცუდათ ვარ....
არ მერიდება იმის თქმა რომ სულ მენატრები...
არ მერიდება შენთან არაფერი ... 
არ მერიდება...


უბრალოდ მინდა რომ სულ ასე კარგად ვიყოთ...
როგორც ეხლა :)
უბრალოდ მინდა სულ ასე ბედნიერები ვიყოთ...
როგორც ეხლა :)
უბრალოდ მინდა სულ ერთად ვიყოთ...
როგორც ეხლა :)
უბრალოდ მინდა....
როგორც ეხლა...

შენ მართალი ხარ - Nothing   Compares   To   Me ...

Nothing   Compares   To  You ...

Nothing   Compares  To  Us - ჩვენ ერთად ... 

........

ბოლო ერთი კვირა იქნება... მოუსვენრობას განვიცდი...
რაღაც რომ გინდა და არ იცი რა...
ეს მოუსვენრობა ხასიათში გადამივიდა...
რაღაც მოწყენილობაში...
ცუდათ ყოფნაში...
მოსაბეზრებელია
ყოველი დღე
ერთნაირი....
იღვიძებ იმით რომ არ იცი რა გააკეთო და უკვე ადგომაც გეზარება ლოგინიდან...

არა დეპრესიაში არ ვარ...
უბრალოდ რაღაცის ძიებაში ვარ...
არა და კარგად ვგრძნობ ასე თავს :) 

რა უნდა გინდოდეს უფრო მეტი ?
საყვარელი ადამიანების გარემოცვაში როდესაც ხარ...
როცა უყვარხარ...
როცა ზრუნავენ შენზე...
როცა შენი დანახვაც კი ძალიან ახარებთ...

ეს ბოლო პერიოდია სულ სახლში ვარ...
რა უნდა მოხდეს რომ გარეთ გავიდე...
ან დედაჩემმა ძალით უნდა გამიტანოს ოჯახიდან..
ან ჩემმა ძმამ მაგინოს წამოეთრიეო...
ან ვინმე დაქალმა... (რომელიც არც ისე ბევრი ღა მყავს.. სულ 1 შემომრჩა )

ეს ბოლო პერიოდია ისეთ ხალხს ვნახულობ... 
მეც რომ მიკვირს....

აი მაგალითად გუშინ...
დელისზე ვიყავი ჩემს მეგობართან (შეიძლება ასე ერქვას) რომელიც წელიწადზე მეტი ნანახი არ მყავდა...
გუშინ დამირეკა "თაკ როგორ ხარო? ვაFშე გახსოვარო... "
ნუ ცხასია მახსოვდა, მივყევით მოვყევით საუბარს და გავიგე ფეხი მოუტეხია.. მეც თანაგრძნობამ შემაწუხა და მოვინახულე...
2 საათის მერე ისევ სახლში...

გუშინ წინ.. ხო კვირას...
ვიყავი სანზონაში... ისე ცუდათ ვიყავი ჩემმა ძმამ მარტო არ გამიშვა სახლიდან და წამომყვა...
მიხვდა რომ წინააღმდეგობას აზრი არ ექნებოდა და გამომყვა...
მიუხედავად იმისა რომ არ უნდოდა იმ გარემოში გაჩითვა...
იმ ხალხის ნახვა...
დ.ა.შ.
მაგრამ რას იზავდა .. ძმაა... :)

მთელი დღე კომპს ან არ ვრთავ.. ან ჩართულია და მე არ ვარ იქ...კ
ვუყურებ ტვ-ს 
მძინავს...
ვკითხულობ...
დავბოდიალობ ნეტში...

ნეტში ამ ბოლო დროს ყოფნა მარტო ერთი ადამიანისთვის მიხარია...
ვიცი რომ გიო უეჭველი მომწერს...
"უსათუთესად" მომიკითხავს...
მაგრამ ვგრძნობ რომ ისიც ჩემსავით ცუდათ არის...

მე მყოფნის ძალა და ვუტყდები მას რომ მართლა ცუდათ ვარ...
მოუსვენრად..
რაღაც ახლის ძიებაშიც კი არა...
უბრალოდ ცუდათ...

ესმის ჩემი...
ვგრძნობ რომ ისიც მასეა...
ამ ბოლო დროს ჩვენი ხასიათი ძალიან ემთხვევა ერთმანეთს...
ნუ იმას თუ გავითვალისწინებთ რომ ერთი ზოდიაქოს ნიშნის ქვეშ ვართ და მარტო ეს დამთხვევა.. რავიცი რავიცი....

გიო - ერთად ერთი ადამიანი ვისთანაც ეს ბოლო პერიოდია კარგად ვარ, უზომოდ ბევრს ვსაუბრობთ... 
მეც მის გარდა სხვას აღარავის ვესაუბრები...

ასე მგონია ჩემი აღარ ესმით...
მიუხედავად იმისა რომ მეუბნებიან "თაა გახსოვდეს რომ შენს გვერდით ვართ"

მადლობელი ვარ...
მართლა მართლა.... 

მაგრამ ყველა სხვანაირი გახდა...
ყველს თავისი საფიქრალი და პრობლემები აქვს...
ზოგს სიყვარულში არ უმართლებს...
ზოგს გაუმართლა და შეყვარებულთან ნაჩხუბარია...
ზოგს დასვენაბა უნდა და შვებულება არ ეხება...
ზოგს გონია რომ მე დავიკიდე....
ზოგს რა და ზოგს რა...


ან იქნებ ჩემი ბრალია?
მე დავიკიდე ყველა...


ისე პირველ რიგში მაინც სხვაში ვეძებთ პრობლემებს და მიზეზებს..
როცა რომ ჯერ ჩვენს თავში უნდა მოვძებნოთ....

ალბათ პრობლემაც ჩემშია :|:|

რა ვქნა... 
არ შემიძლია...
ყველა ჩემმა უახლოესმა ადამიანმა იცის ჩემი ხასიათი...
როცა ცუდათ ვარ არავინ მჭირდება გარშემო, არა და პირიქით ხდება ხო ? :D
მაგრამ მაინც უკვირთ...
თუ ცუდათ ხარ გვითხარი და ზედმეტი ბლა ბლა ბლა....

მე მასე ვარ.. მირჩევნია ჩემთვის ვიყო...
მარტო..
მარტომ ვიტირო...
მარტომ ვიბოდიალო...
მარტომ დავლიო კაფეში ყავა...
მარტომ...
მარტომ გადავლახო ყველა ის პრობლემა რაც მაწუხებს...
მარტომ დავძლიო უხასიათობა...


ზოგჯერ მიკვირს ჩემი თავის...
რატომ?
ან ამდენი საიდან შემიძლია..
ან რა ძალა...
ან რა ნებისყოფა....

მაღიზიანებს კითხვა " რა გჭირს? რატომ ხარ ცუდათ? დეპრესიაში ხარ? "
ხომ შეიძლება ერთ დღეს მეც მოვიწყინოდა ცუდ ხასიათზე ვიყო...
ტირილი მინდა და ვტირი...
მარტო მინდა ყოფნა და მარტო ვარ...
სიტყვებით ვერც გადმოვცემ ...
გული მაქვს დამძიმებული...


ბევრს ვბოდიალობ....
უბრალოდ მინდოდა დამეწერა....
ჩემთვის... 

ვიფიქრე როცას მომეშვება თქო... 
მაგრამ...
არა...

:(

yesterday

მთელი დღე არ ამომდის ეს სიმღერა თავიდან...
დილიდან ამ მელოდიით გამეღვიძა...
სულ ჩამესმოდა...
არა და არ ჩამოყოლია...
ერთხელ მოვუსმინე..
ისიც გიოს შესრულებით... 

მაგრამ იმოქმედა ძალიან... როგორი გრძნობით მღერის..
ნიჭიერა მყავს რაა :)

არა და როგორ რადიკალურად განსხვავდება მისი სტილისგან ეს სიმღერა ... 


პ.ს. მარტო თაკა თუ მიხვდება ამ ჩემს ბოდიალს... 

Yesterday, all my troubles seemed so far away 
Now it looks as though they're here to stay 
Oh, I believe in yesterday 

Suddenly, I'm not half the man I used to be 
There's a shadow hanging over me 
Oh, yesterday came suddenly 

Why she had to go I don't know she wouldn't say 
I said something wrong, now I long for yesterday 

Yesterday, love was such an easy game to play 
Now I need a place to hide away 
Oh, I believe in yesterday 

Why she had to go I don't know she wouldn't say 
I said something wrong, now I long for yesterday 

Yesterday, love was such an easy game to play 
Now I need a place to hide away 

Oh, I believe in yesterday

ვსო!

<<<შეიძლება იფიქრო რომ ვერ ვარ, ან გავგიჟდი.. ან რავიც რაც გინდა... უბრალოდ ვიცი რომ ძალიან კარგი ადამიანი ხარ და პირველ რიგში ძალიან კარგი მეგობარი... საყვარელი, თბილი და ყურადღებიანი... ბევრი ვიფიქრე... არ მინდოდა ასე მომეწერა, მინდოდა მენახე და ყველაფერი წყნარად და მშვიდად მეთქვა, ამეხსნა... მაგრამ .. მმმ... მოკლედ... მართლა ძალიან ბევრი ვიფიქრე და მივედი იმ დასკვნამდე რომ ჩვენს ურთიერთობას აზრი არ აქვს... ტყუილად ვაფუჭებთ ყველაფერს.. არ მინდა როგორც მეგობარი ისე დაგკარგო.. დავკარგო ისინიც, ვინც ჩვენს გარშემო არიან ... იმედია გამიგებ... მინდა რომ როგორც ადრე ისე ვიყოთ.. JUST FRIENDS :) კარგი მეგობრები ... რაც იყო ყოველთვის ძალიან კარგად და ლამაზად გამახსენდება :* >>> 



ძალიან გამიჭირდა ამ სიტყვების მიწერა მისთვის... მთელი ძალა მოვიკრიბე.. დიდიხანია განზრახული მქონდა, მაგრამ ხან არ გამომდიოდა... ხან ძალა არ მყოფნიდა.. ხან კიდე რა... 
მაგრამ ეს მთავარი აღარ არის.. მთავარია რომ მივწერე... 
იმდენად კარგი ადამიანია რომ.. არ მემეტებოდა იმისთვის რომ ჩემს მიმართ ტყუილი გრძნობები გასჩენოდა.. ტყუილი იმედი.. და ბოლოს იმედგაცრუება... 

ვატყუებდი მას, საკუთარ თავს ..  
უნამუსოდ ვიქცეოდი... 
არა და არ იმსახურებდა... 
ის ჩემგან ყველაზე დიდ სითბოს და ყურადღებას იმსახურებდა... 

მაგრამ ყველა პრობლემა ჩემშია... 

ჩემში... 
რა ვქნა... 
სულ მას ვადარებდი... 
საერთოდ ყველას.. 
ვცდილობ მისი მსგავსი სხვაში ვიპოვო.. 
თუნდაც ოდნავი მსგავსება... 

:( 

მართლა აღარ შემიძლია...  
მინდა სულ გავაქრო... 
მინდა სულ გაქრეს ჩემი მეხსიერებიდან... 
ჩემი აზროვნებიდან... 
ჩემი მოგონებებიდან... 
ამნეზია დამემართოს მარტო მასზე.... 

მაგრამ... 

ის ლამაზი დღეები და მოგონებები დამენანება, რაც მასთან მაკავშირებს... 
ის ერთად გაკატებული წამები, წუთები, საათები, დღეები, კვირეები, თვეები.. წელიწადი... მართლაც რომ ყველაზე ბედნიერი იყო ...  

არა .. მართლა აღარ მიყვარს...  
უბრალოდ ვერ ვხვდები ეხლა რას მერჩის... 
რატომ გამოჩნდება მაინც და მაინც მაშინ.. როდესაც ყველაზე ძალიან არ მინდა მისი გამოჩენა... 
გამოჩნდება და ამირევს ყველაფერს... 
ლამაზად დალაგებულს და გარკვეულს ... 
ყოველი მისი მოწერილი ჩემთვის გულის ფანცქალი, ამოვარდნა და ცრემლია... 
ის ამას ვერ ხვდება... 
შეიძლება ხვდება და იმიტომაც მიკეთებს მასე... 
არა და ის ხომ ბედნიერია თავის ცოლთან...  
მეც მომცეს ბედნიერების უფლება... 
სხვასთან... 
ხო შეიძლება...  

ყველაფერი შეიძლება... 
ყველაფერი ხომ ჩემზეა დამოკიდებული... 

ხოდა... 

ვსო!  
მორჩა ყველაფერი... 
გაქრა ყველა ძველი ჩემს ცხოვრებაში... 

 

დღეიდან ყველაფერი სხვანაირად იქნება.... 
ვიწყებ ახალ ცხოვრებას... 
ახალი ფურცლიდან... 
ახალი იმიჯი... 
ახალი სტილი... 
ახალი თაკო...

***

ძალიან საინტერესოდ დაიწყი გუშინდელი დღე..
მიუხედავად იმისა რომ საათებში მქონდა გათვლილი რა როგორ უნდა გამეკეთებინა და ვინ მენახა.. 
მმმ..
რადიკალურად შეიცვალა ერთი ზარით.. 
"შენს სახლთან ვართ, ჩამოდიიით"

ჯერ სამებაში... ძალიან მესიამოვნა.. რამდენიხანია ეკლესიაში არ ვყოფილვარ... მინდოდა, მაგრამ თავს ვერ ვაბავდი რატომღაც...
მერე ცოტახანი სამების ეკლესიაში ვისხედით.. სულიერ სიმშვიდეს და სიწყნარეს განვიცდიდი... მიუხედავად იმისა რომ ძალიან ცხელოდა, იქედან კარგა ხანი კიდევ არ წამოვიდოდი....

მერე მცხეთაში ჩავედით...
როგორც ყოველთვის ჩვენს უსაყვარლეს "სერაფიტაში" დავსხედით...
ჩვენი ჩვეული მენიუ შევუკვეთეთ...
არაჩვეულებრივად დავისვბენეთ, ვიჭორავეთ, რაღაც რაღაცეები გავიხსენეთ :D ბევრიც ისე.. რაც არ ვიცოდით ერთმანეთზე...
"სერაფიტადან" პირდაპირ ჯვარს ვუყურებდით ...
გაგვახსენდა ყველას რომ დიდიხანია იქეთ არ ვყოფილვართ და უცებ გადავწყვიტეტ მოდი ჯვარზე ავიდეთო...
იღრუბლებოდა...
მაგრამ ამანაც არ შეგვაშინა - ჩვენ ხომ წვიმა გვიყვარს :D
ცოტას გავიწუწებოდით..
ცოტას დავსველდებოდით..

ჯვარზე ავედით ...
მაგრამ უამრავი ხალხი იყო..
ქართველები...
სომხები - თან ქორწილი ქონდათ, ძალიან კი გაგვიკვირდა... 
კიდევ რავიც რა ეროვნების არა...
გული დაგვწყდა რომ ეკლესიაში ვერ შევედით...
მაგრამ იქვე ჯვართან გავჩერდით...
ბევრი ბევრი ყვავილები დავკრიფეთ...
მერე გვირგვინი გამიკეთეს ყვავილების და მაჩუქეს... მთელი დღე თავიდან არ მომიშორებია :D მოსიარულე ზაფხული ვიყავი... 
მმმ...
საყვარელი

:D 

თბილისში საშინელი წვიმა დაგვხვდა...
სახლსი არ მინდოდა...
თან დილით დარღვეული პირობების შესრულება გადავწყვიტე და ეგრევე თაა-ს დავადექი...

წვიმამ გადაიღო და არტ გენზე წასვლა გადავწყვიტეტ, მაგრამ შუა გზაში გადავიფიქრეთ და თაას საყვარელ ადგილს "დუბლინს" დავეცით...
იქ ჩვეული გარემო იყო.. თითქმის... 
დავსხედით...
ძალიან ბევრი ლუდი დავლიეთ.. უფრო სწორად თამ და შაამ დალიეს :D მე ვწრუპავდი ხან წვენს ხან ლუდს... ცეკვა გვინდოდა, მაგრამ თითქოს თავს ვიკავებდით...
მააგრამ მერე ვსიო...
ვიცეკვეთ...
მოვილხინეეთ...
მააგარი ვეშები გაუშვა დავითამ.. თითქოს იცოდა ჩვენ რა გვინდოდა...
:D :D :D 
ჩვენს ხასიათში ჩასვა ყველა მუსიკა...
მერე მე და შაა წამოვედით..
თაამ მე დავრჩებიო.. 
თავის და ლევანიკოს სიმღერას ელოდა, რომელსაც დავითა დაპირდა აუცილებლად დავუკრავთო ცოტა მოგვიანებითო...
კიდე მინდოდა დარჩენა... მააგრამ ჩემი წამოსვლის რო იყო...
გადავწყვიტეთ 
რომ
ყოველ 
შაბათს
დავაცხრებოდით
დუბლინს...
ხოოდა.. გველოდეეთ :D
კიდევაც ბევრს დავლევთ..
კიდევაც ბევრს ვიცეკვებთ...
და ვიმღერებთ :D
აი ეგრე :)


ხოოდა იმდენად სასიამოვნოდ გავატარე ეს დღე...
იმდენად კარგად...
ასე კარგახანია არ მიხალისია...
არ დავხარჯულვარ ბოლომდე :D

კიდევ ერთი ლამაზი დღე ...

თბილი ამინდი..
მზიანი დილა...
და უთბილესი სმს - 03:52 "dzalian minda chems gverdit iyo, chaguxuto da davidzino"

სულ ასეთი ცელქი და თბილია... იცის, ჩემს უთქმელად ხვდება რომ რაღაცაზე გამაბრაზებს.. სულ სულ უაზროდ და მერე იმასაც ხვდება როგორ უნდა მომქრთამოს და შემომირიგოს... 

მთელი დღე ერთად, რა მაგარია..
მთელი ღამე ერთად...
რამდენი ვისაუბრეეთ...
რამდენი ვეფერე...
რამდენი ვკოცნე...
თან როგორ მენატრებოდა :"> 

ყველაზე უთბილესი ადამიანია... ყველაზე საყვარელი... ყველაზე ყურადღებიანი...

თაა არ გაცივდე, თაა რამე ხომ არ გინდა, თაა ბევრს ნუ ეწევი ... თა დათვრები...

მე კიდევ ჯიუტი, არ ვუჯერებ.. ფეხშიშველი დავდიოდი მთელი დღე... ღერს ღერზე ვეწეოდი... დავლიე.. ცოტა.. მაგრამ საკაიფოდ... 
ვცეკვავ ჩემთვის...
ვიწვევ მას...
:D

ძალიან ძალიან მაგარი შეგრძნება.. 
შენს საყვარელ ადამიანებთან ერთად ყოფნა...
შენს უსაყვარლეს ადამიანტან ყოფნა... 
უბრალოდ ჩახუტება და მისი სუნით, სითბოთი რომ ტკბები...

ბედნიერი ვარ...
ჩავეხუტე...
მაგრად მაგრად...
მთელი დღე ერთმანეთს არ ვცილდებოდით...
ჩახუტებულს  ჩამედძინასავით....


"თაა დაწექი ცოტახანი დაიძინე, ყურადღებას მოგაქცევ რომ არ გაგაღვიძონ და მშვიდად გეძინოს"

ძალიან მშვიდად დამეძინა.. თან სიზმარს ვხედავდი, თან მესმოდა იქეთ ოთახში რომ საუბრობდნენ... უკრავდნენ... მღეროდნენ...

კოცნა ვიგრძენი ლოყაზე.... 

თვალი გავახილე და ჩემს საწოლთან ზის..

რომ მაღვიძებენ ყველაზე საშინელ ხასიათზე ვარ.. მაგრამ საყვარელი ადამიანი, ჩუმად და ნაზად ლოყაზე კოცნით რომ გაგაღვიძებს.... :wub:

მიყურებდა და ტკბებოდაანგელოზივით, საყვარლად როგორ მეძინა...

ხალისობდა ძილში წკმუტუნებო... :D  (არ ვიცოდი ნამდვილად...)

მმმმ.... არა, აშკარად არ ვარ შეყვარებული .... 

მოღრუბლული ცაა...მოღრუბლული მეე...

მოღრუბლული ცაა...
თითქოს უნდა ეწვიმა, თითქოს ცხელოდა, თითქოს ქარი იყო...
ამინდმაც არ იცოდა რა უნდოდა გუშინ...

მეც თითქმის მასეთ ხასიათზე ვიყავი, არ ვიცოდი რა მინდოდა...

მოღრუბლული მეე...

უხასიათოდ, მიუხედავად იმისა რომ არაფერი მიზეზი არ მქონდა მოწყენილობის...
თითქოს კარგ ხასიათზე ვიყავი, თითქოს ტირილი მინდოდა, თითქოს უაზროდ გიჟივით მეცინა... 

უცნაურია არა ?

მეც მიკვირს...

საღამოს ნელ ნელა მოიღრუბლა, ჩემი ხასიათიც იღრუბლებოდა, მაგრამ არ წვიმდა, მეც ცრემლი არ მომდიოდა...

სახლში სასტიკად არ მინდოდა გაჩერება...

გარეთ უაზროდ ბოდიალი მინდოდა...

ჩემთან ეზოში წყნარად ვიჯექი.. ვეწეოდი... ქუჩაში ვათვარიელებდი გავლილ ხალხს, გავლილ ავტომობილებს... ვუყურებდი ხმაურიან ქუჩას...

აი გაწვიმდა...

როგორი კარგია... წვიმა ძალიან გამეხარდა მიუხედავად იმისა რომ 2 კვირაა ყოველდღე წვიმს...
წვიმის წვეთები მსიამოვნებდა...
მსიამოვნებდა რომ ვსველდებოდი...
ძალიან ძალიან...

საღამოს 11ის ნახევარი იქნებოდა სახლში ამოვედი ... ვუსმენდი მუსიკას... უაროდ ყველაფერს ვუსმენდი...

მაგრამ თითქოს კიდევ რაღაცის მოლოდინში ვიყავი...

თითქოს?

აშკარად სმს-ის მოლოდინში...

1 წუთში ერთხელ მობილურს ვამოწმებდი...
ვამოწმებდი იქნებ არ იჭერს, იქნებ ხმა მაქვს გამორთული...
იქნებ დაჯდა და გამოირთო...
მაგრამ...
არაფერი ...
სდუმდა ჩემი მობილური...

და აი...

სმს ...

00:58 ***

"au mapatie ra dges verc ki gipasuxe iset pontshi viyavi"

...... დავმშვიდდი და მესიამოვნა ძალიან, მაგრამ არ შევიმჩნიე წყნარად გადავდე მობილური.. თითქოს არც არაფერი მოსულიყო... 
წყნარად გამოვრთე მობილურის ხმა და დავწექი დასაძინებლად...
 


01:43 ***

"agar melaparakebi? :( :S "

02:06 ***

"Tu rame gacyenine mapatie :( :S"

დილიდან ამ სმს-მა ყველაზე მაგარ ხასიათზე დამაყენა..
ძაააალიან ბედნიერი ვიყავი...
თურმე ინერვიულა..

თურმე მიხვდა თავის დანაშაულს...

თურმე მიხვდა რომ ცუდად მოიქცა...

:) მთელი დღე მზე ჩემსავით იღიმოდა...
თბილოდა როგორც ჩემს გულში... 
თბილოდა?
არა ცხელოდა საშინლააად ...

უუუუ ამინდი და მე ორი დღეა ერთნაირ განწყობაზე ვართ ...

Eternal Sunshine

მთელი დღე სასიამოვნო განწყობაზე ვარ.. დილიდან მშვიდ და კარგ გუნებაზე გამეღვიძა, თან ისეთი სასიამოვნო ამინდი იყო რომ.. უფრო და უფრო შემატა კარგი გუნება ჩემს ხასიათს... 
სანამ ჩემს აივანს მზე უყურებდა მისი ნეტარებით დავტკბი აივანზე.. მივირთვი ყავა... ვფიქრობდი როგორ გამეტარებინა ეს დღე...
სახლში ყოფნა გადავწყვიტე.. მობილური გამოვრთე... კომპთან ვიჯექი თითქმის მთელი დღე, ხან მაისფეისზე, ხან ადნოკლასნიკებზე, ხან სკაიპში.. ბოლოს ყველაფრერი მომბეზრდა... 
ვიფიქრე წავიმეცადინებ თქო, მაგრამ ჩემი მაგიდის უჯრაში სულ სულ შემთხვევით ჩემი ძველი ბლოკნოტები ვიპოვე... 
გადაშლისთანავე წავედი წარსულში, ვკითხულობდი ჩემს ჩანაწერებს და მეცინებოდა -" ნუთუ ეს მე ვიყავი?", იმდენი სისულელეეები მეწერა, გულიანად მეცინებოდა.. არა და მაშინ მთელი გრძნობებით ვწერდი, ბევრ ფურცელზე ცრემლიც დაღვრილა, რომელიც სამუდამოდ შენახულა და გამქრალა მაგ ფურცელზევეც...
ასევე აღმოვაჩინე ჩემი მეგობრების ჩანაწერები... 
გული დამწყდა...
ძალიან...
ამ მეგობრებიდან დღეს ჩემს გვერდით მხოლოდ 1 ადამიანი დაღცა.. ზოგი გაქრა... ზოგიც მე გავაქრე.. ზოგმა ისე გული მატკინა რომ დღემდე ცუდათ ვარ...
ეს ადამიანი რომელიც დღემდე ჩემს გვერდით არის სიგიჟემდე მიყვარს.. ამ სიტყვების გარეშეც მშვენივრად იცის ...
ხოოდა რაზე მოვაყოლე ეს ყველაფერი... 
ეს პოსტი მთლიანად თაკას ეძღვნება... 
თააკ დღეს ისეთი ჩანაწერი ვიპოვე შემთხვევით შეიძლება გადაირიო... ასე ვთქვათ ჩვენი მეგობრობის, დაქალობის და რავიცი ყველაფრის დასაწყისი.... 
ვკითხულობდი და თან ცრემლები მომადგა, თან მეცინებოდა... ყველაზე საამაყო კი ის არის რომ ჩვენ დღესაც ერთად ვართ.. რამდენი კარგი-ცუდი რამ გადაგვიატანია ერთად...
მოკლედ აღარ დავიწყებ ვერს და მინდა შენი ნებართვით ეს შენი ჩანაწერი გამოვაქვეყნო :D იმედია არ მიწყენ.. ისე არამგონია გეწყინოს.. შენც კი გაგიკვირდება .....



"მოკლედ ჩემო კარგო და კეთილო ადამიანო, მე ვარ ის გიჟი თამუნა, შენზე ერთი კურსით ზევით რომ არის და თაკას რომ ეძახიან. ან უფრო მარტივად აგიხსნი - "ბიჭების ხამი" და ცნობილი "ამხევ-დამწერი" :)
კაი მეყო ჩემზე ქაქანი, მარა შენ რა გითხრა? ... 
  მე მგონი კარგად მეტყობა სახეზე, რომ მიყვარხარ, ღიმილზე, ის რომ ყალბი არ ვარ და არ ვთამაშობ შენთან ურთიერთობაში.
  იცი რას ვაფასებ შენში ყველაზე მეტად? იმას რომ ადამიანს შეუძლია "გადმოგილაგოს" მთელი თავისი შინაგანი სამყარო, ანუ როგორც ჩემი ბაბუკა იტყოდა " სანდომიანი ადამიანი ხარ და გაჭირვების ტალკვესი". გენაცვალე შენ ჩემი პაწუკა. ვაფრენ შენს ტუჩებზე, თვალებზე, ხალზე და შენზე იმიტომ რომ ინდივიდი ხარ, შენი ინდივიდუალური ორიგინალურ-როკურ-ხიპური სტილი გაქვს და ეს ყალბი და შენი შექმნილი არ არის - ანუ შენი სულიერი სამყაროს გამოძახილია.
ეხლა მაგარი ცუდ ხასიათზე ვიყავი, მაგრამ როგორც კი ბლოკნოტი მოვიმარჯვე რამეს დავწერ თქო, განწყობა შემეცვალა. იცი რატომ? შენი ბლოკნოტიც შენი ნაწილია, შეგრძნება მაქვს თითქოს აქ ხარ და ჩემთან და ისე გელაპარაკები , შენს გვერდით კიდევ როგორ შეიძლება ადამიანი ცუდათ იყოს? ... არავითარ შემთხვევაში! ხოოდა, მეც მიუხედავად ჩვენს შორის არსებული სიშორისა, ვგრძნობ რომ აქ ხარ, როგორც ჩარკვიანის სიმღერაშია - "შენ აქ ხარ, ჩემთან!"
მგონი გავჭედეეე, თან ჩემი ფურცელიც ილევა, არა და კიდევ იმდენს გეტყოდი, მაგრამ არაუშავს, შენს სულ ჩემს ხელში არა ხარ? ოღონდ არ თქვა "რა გაუძლებსო", შევეცდები თავი არ მოგაბეზრო. გკოცნი ცისოდენს და ზღვისოდენს. დამირეკე ხოლმე....
899786087 თაკაააა"

თამუნა სელეპანიშვილი - 06/04/2005წელი

პროტესტი

დავიღალე...
დავიღალე ამდენი ფარისეველი ხალხის ყურებით, რომლებიც გამუდმებით ჩვენს გვერდით არიან, გვიღიმიან პირში, ზურს უკან ვერც კი წარმომიდგენია ისეთ რამეს საუბრობენ...
დავიღალე ამდენი ბოროტი ხალხით, რატომ შურთ ყველასი.. ყველას კარგად ყოფნა.. რატომ შურთ რომ მათ უყვართ, მე მიყვარს, შენ გიყვარს, მას უყვარს, უბრალოდ ბედნიერები ვართ...
დავიღალე ამდენი ბოღმა ხალხით.. რომლებსაც თავიანთი პირადი ვერ მოუწყიათ და თავიანთ ბინზურ ხელებს სხვის პირადში აფათურებენ...
დავიღალე ამდენი ბოროტი ხალხით... რას გვერჩიან? რას მერჩიან.. მე ხომ ჩემთვის ვცხოვრობ და მას არ ვეხები...
დავიღალე ჭორიკანა ხალხის ყურებით.. 24 საათი გამუდმებით სხვისი, უცხო ხალხის თუ ნაცნობის გაჭორვით არიან დაკავებულები...
დავიღალე ამდენი შტერი ხალხის ყურებით... ყველაფერზე თავს რომ იშტერებენ და ვითომც არაფრის აზრზე არ არიან....
დავიღალე.. მართლა ძალიან დავიღალე...
მინდა რომ ჩემი, ჩემი მეგობრების და საყვარელი ადამიანების გარშემო ეს ხალხი გაქრეს... 
საერთოდ ნუღარ ჩაერევიან ჩვენს ცხოვრებაში...
ნუღარ გაურევენ თავიანთ ბინძურ ხელებს ჩვენს პირადში....
არ გვინდა თქვენი უაზრო დარიგებები...
არ გვაინტერესბეს თქვენი პირადი მოსაზრებები ამა თუ იმ ამბავზე...
უბრალოდ თავი დაგვანებეთ...
ჩვემ თქვენს გარეშე უფრო კარგად ვიგრძნობთ თავს....
წადით... დავიღალეეეე....
დავიღალეეე თქვენით !!!