მე შენ მიყვარხარ ! . . .

მე შენ მიყვარხარ..
ხო ხო შენ მიყვარხარ.
რამდენიხანია აღარავისთვის მითქვამს ეს სიტყვები, იმ გრძნობით და მთელი ჭეშმარიტებით... იცი თითქოს მენატრება, რა ჯობია იმას როცა გიყვარს, როცა ბედნიერების ყოველი წამით ტკბები, სიხარულისგან ღრუბლებში დაფრინავ, იღიმი უზომოდ ბევრს ... უბრალოდ ბედნიერი ხარ....
ეხლა სწორედ ეგრე ვარ...

არ ვიცი რა მიხარია
არ ვიცი სად დავფრინავ
არ ვიცი რატო ვიღიმი
არ ვიცი რატო მიყვარს!...
ხო ხო მართალი ხარ, შეყვარებული ვარ...
ვისზე?
აჰმ...
გითხრაა?
ოოოF
არ ვიცი რამდენად ღირს...
ისე შენ თუ არ გითხარი...
ან როგორ უნდა დაგიმალო?.
კაი მაცალე.. ვამბოოოოოოობ
მე უბრალოდ
შ ე ყ ვ ა რ ე ბ უ ლ ი ვ ა რ ამ ცხოვრებაზე, საკუთარ თავზე, შენზე, მეგობრებზე, დაქალებზე, ძმაკაცებზე, უბრალოდ ნაცნობებზე, ბუნებაზე, ყვავილებზე, მზეზე, თოვლზე, წვიმაზე, ბუშტებზე... არ ვიცი კიდე ვისზე... მე უბრალოდ თქვენზე ვარ შეყვარებული... 
მინდა ყველას გასაგონად და დასანახავად ვიყვირომ რომ მე შეყვარებული ვარ ამ ცხოვრებაზე...
მიხარია რომ ვარსებობ
მიხარია რომ მყავს უძალიან მაგრესი მეგობრები
მიხარია რომ თქვენ ჩემს გვერდით ვარ
მიხარია რომ ვგრძნობ ყვავილების სურნელს
მიხარია რომ ვგრძნობ მზის სითბოს
მიხარია რომ უბრალოდ შეყვარებული ვარ
მიხარია რომ მიყვარხართ
მიხარია მიხარია მიხარია მიხარია მიხარია რომ მე თქვენ მიყვარხართ!...

იციჰ...

იციჰ...

ზოგჯერ მენატრები..

ზოგჯერ შენი დანახვაც არ მინდა...

ზოგჯერ შენი მხოლოდ ერთი ჩახუტება მინდა..

შენთან ერთად ბოდიალი.. როგორც ხოლმეჰ რომ დავდიოდით..

რამდენ სისულელეზე ვლაპარაკობდით...
რამდენ სისულელეზე გვიოცნებია...
ლოლ
ეხლა მეცინება, რა შტერი ვიყავი, პატარა სულელუკა.. 
მაგრამ შენ ხო ეგ გიყვარდა ჩემში...

გახსოვს წვიმაში დაჭერობანას რომ ვთამაშობდით?
მერეჰ გაწუწულები და მთლიანად გალუმპულები ერთმნეთს ვეხუტებოდით ...
აჰმ... ზოგჯერ ისე ისე მომენატრები რომ შენს სურნელს ვგრძნობ...
ასე მგონია ჩემს გვერდით ხარ სულ სულ სულ...

ვიციჰ.. ზოგჯერ თავს ვიტყუებ...
თავს ვიტყუებდი რომ ვიძახდი "ჩვენ მხოლოდ მეგობრები ვართ"...
ნამდვილად, მეგობრებზე მეტი ვიყავით...

ერთი მთლიანობა...

1+1 ჩვენთვის ყოველთვის 1 უდრიდა... 

რა მოჰდა მერეჰ? 
მე შენ გეკითხები...
მე არ მაქვს პასუხი... ალბათ არც შენ... 
იქნებ ასეც იყო საჭირო? 
იმდენად ახლოს და ერთმანეთისთვის ვიყავით შექმნილები რომ ზოგჯერ, ჩვენი ერთად ყოფნაც კი მაშინებდა....
მეშინოდა იმ უზომოდ დიდი ბედნიერების... 
მეშინოდა უზომო სიყვარულით არ დაგვეკარგა ერთმანეთიჰ...

მეშინოდა იმის რაც მოხდაჰ...

მოხდაჰ ის რომ დღეს ერთმანეთს აღარ ვეკუთვნით...
შენ სხასთან ხარ..
მეც შენ აღარ გეკუთვნიჰ...
ალბათ ეგრე იყო საჭირო...

ან იქნებ მე გამოვდექი სუსტი ჩვენს ურთიერთობაში?

ან იქნებ შენ?

არ გვინდაჰ დადანაშაულება ერთმანეთის.. უბრალოდ ჩვენ ერთად ვიყავით კარგად... ვიყავით და ვსოჰ...


იყო... 
იყო...

იციჰ, ყოველთვის მახსენდება ის დრო, წუთები, საათები, დღეები...
იცი..
ზოგჯერ მენატრება...

ზოგჯერ...

მხოლოდ და მხოლოდ ზოგჯერ...

ზოგჯერ მენატრები...

რატომ? ...

რატომ? ...
რატომ ხდება ისე რომ ადამიანებს ბედნიერება უნდათ და რაღაც ხელს უშლის, ან ვიღაც... ყოველთვის დიდი დაბრკოლებების წინაშე დგებიან...
რატომ ხდება ისე რომ ამ ბედნიერების მისაღწევად ყველანაირ მსხვერპლზე მიდიან და მაინც არაფერი გამოდის...
რატომ ხდება ისე რომ ბედნერებას და სიყვარულს გასცემენ ყოველთვის მაგრამ უკან არასდროს ბრუნდება...
რატომ? ...
იქნებ იკარგება, იქნებ ვიღაც სხვა იპარავს... ან იქნებ იქ არ ვეძებთ სადაც უნდა ვეძებოთ...
იქნებ ნაპოვნი გვყავს და ჩვენ არ ვიცით... ?
იქნებ ჯერ არც არის საჭირო გამოჩნდეს...
იქნებ დამალობანას გვეთამაშება..
იქნებ...
იქნებ...
რამდენი "იქნებ" და "რატომ" არის ჩვენს ცხოვრებაში... 
რატომ?
იქნებ ჩვენ გვინდა მასე...
რატომ?
იქნებ ...